Hebeas Corpus Act
Hebeas Corpus Act to dokument potwierdzający podobne prawa polskiej szlachty o nazwie Neminem captivabimus nisi iure dictum wydany w roku 1430. Angielski dokument został wydane przez owoczesnego króla Karola II w roku 1679. Regulował przede wszystkim prawa więziennictwa. Mówił między innymi o tym, że żaden obywatel nie może zostać zatrzymamy bez regulującego wyroku sądowego.
Ponadto ustawa Hebeas Corpus Act przewidywała kary dla osób sprawujących nadzór nad więźniami za złe wykonanie swoich obowiązków, takie jak nieprzyprowadzenie więźnia na własną rozprawę lub znęcanie się nad więźniem. Prawo było zawieszane pięć razy i ze względu na działania wojenne, ale zawsze po okresie konfliktu, wracały jako nadrzędne prawo. Hebeas Corpus Act wydany w XVII wieku po dziś dzień jest podstawą konstytucji Wielkiej Brytanii i jest prawem nadrzędnym oraz jednym z najważniejszych. Stanowi o poszanowaniu jednostki przez organy ścigania oraz jest konsekwencją powstawania zasady o domniemaniu niewinności, która zakłada brak posądzania bez udowodnienia winy.